قهرمانان

قهرمانان را در پس تاریک دستاری حلقوی سان

پشت پرده ای غبار آلود

یا زیر تاج سایه ای سنگین و دروغ آلود

در دوردستهای دور و وهم آلود تاریخ

در قصه های مسحور کننده و نشعه آور جای داده اند.

موجوداتی ماورایی و دست نیافتنی

بسان هیولاها،

پنهان در ناکجا آبادی نادیدنی

در دوردستها،

در انتهای افقی هذیانی که پندارها صف کشیده اند

و توهم حاکم است

جایی که وهم و خیال سکنی گزیده اند

و واقعیت زندگی مرده ای است در آخر پوسیدگی

اینگونه کرده اند

تا آرزوی قهرمانی را بکشند

و  قهرمانی را به آنسوی جهان

به سکونتگاه مردگان بفرستند

تا زندگان قهرمانی را فراموش کنند  

تا کسی به قهرمان شدن نیندیشد

و در پی شناخت قهرمانان امروزی نگردد.

آنها میخواهند ضد قهرمان هایشان را را به ما قالب کنند

آنها نمی خواهند ما بدانیم که:

در درون هر انسانی یک قهرمان خفته است

کافیست که بیدارش کنیم

هر کسی می تواند قهرمان زمان خودش باشد

قهرمان آنی است که نفع جمع را

بر نفع خودش برتری می دهد

او برای احقاق حق مردمش

به خیابان، به زندان، و شکنجه گاه می رود

او حاضر است برای سیر کردن کودک گرسنه ای

برزمگاه برود و در صورت لزوم بمیرد

او قهرمان است

و چه بسیارانند

قهرمانان.

رضا شمس  دی 96