سپیده ی آزادی

سپیده ی آزادی

رضا شمس

یاران این وطن هرگز وطن نشود

تا که آزادی در آن مستقر نشود

صد سال گذشت ز آغاز پیکار آزادی

لیکن وطن اسیر دد و دیو نشود...

هر گوشه ی این خاک نشانی ز خون

دارد بسی به سینه و لیک، مقهور نشود

از قطره قطره ی خون جوانان وطن

رویید لاله زار و بهار زنجیر نشود

بر خاک افتند بسی در صحنه ی نبرد

تا پرچم شرف هرگز فتاده نشود

قلب تپنده ی آزادی کنون بنگر

گر شرحه شرحه است حاشا، خاموش نشود

یاد یلان ، آن گردان پر فروغ و دشمن شکن

تا این وطن بجاست هرگز فراموش نشود

هر گوشه ی گیتی که بنگری رزمی گران بپاست

تا محو شیخکان دون این رزم ، پایان نشود

دل داده به راه آزادی ، آموخته رسم وفا

شیر ژیان از عو عو سگان هراسان نشود

اندر میان سندان ارتجاع و پتک استعمار

فولاد گشته عزمتان و هرگز شکسته نشود

آرش کشید کمان و رها شد تیر او

این تیر در ره است و یقینا هدر نشود

جزم است عزم مام وطن در آخرین نبرد

دشمن گریزد و لرزد از این پریشانتر نشود

فردا دمد سپیده ی آزادی همچو مهر

گردن فراز و شاد ، خورشید پنهان نشود.

پاییز 84