زخم

سرزمین

دردهای گران

دشتهای خشک

وصحراهای بی کران

سرزمین

رنجهای فراوان

زخمهای کشنده

و زندانهای مخوف

براستخوانهای

دوزخیان زمین

سرزمین دوزخی

دوزخی به سوی جهنم

زیر سایه ی خدا

سر زمین

ضجه های هراس آور

دختران باکره ات را چه هنگام

به مسلخگاه عشق می برند؟

پسرکان بی گناهت را

به رسم غلامی

چه هنگام بر سفره رنگین بزم این خوکچگان فربه

به تخت تجاوز می نشانند؟

به هنگام اذان شب چه کسانی یا حسین گویان

جوانان دنشجویت را از پشت بام به خیابان می اندازند

و سنگ فرش خیابانهایت را

چه کسانی با خون عشاق رنگین می کنند؟

این حرامیان فربه

از کدامین گورستان

عزای ما را به بزم نشسته اند!!!